Hava kirliliğinin fazla olmadığı yerlerde, gece gökyüzüne doğru başınızı kaldırdığınızda büyüleyici bir manzarayla karşılaşırsınız; yıldızlar… Peki hiç gece yolculuğu yaparken uçağın penceresinden yıldızları görmeye çalıştınız mı? Veya hiç gördüğünüzü hatırlıyor musunuz?
Sahiden, uçaktan bakarken yıldızları hiçbir zaman göremememizin sebebi ne olabilir? Kilometrelerce uzakta olduklarından karada ve havada görmenin pek bir farkı olmaması gerekmez mi?
Kendi evinizi düşünün. İçeride ışık açıksa ve dışarısı karanlıksa pek bir şey göremezsiniz değil mi? Astrofizikçi Ethan Siegel, bu durumu şöyle açıklıyor:
“Evinizin dışından içeri bakan biri, her şeyi görebilir ama sizin dışarıyı görmeniz için evinizin içindeki ışıkları kapatmanız gerekir. Genel bir kural gibi söyleyecek olursak; baktığınız yerin, baktığınız yerden daha karanlık olması gerekir. Yani uçakların ışıkları olmasaydı, gökyüzünü daha net görebilirdiniz.”
“Gökyüzü parıltısı” denen bir fenomen var. Bu, şu demek; şehirlerdeki yapay aydınlatma o kadar fazla ki gökyüzü aydınlanıyor ve parıldıyor. Bir nevi ışık kirliliği yani.
Bu ışık kirliliği yüzünden, yıldızları görememe ihtimalimiz daha da artıyor. Yine de bu cevaplardan tatmin olmadınız değil mi? Devam edelim.
Geceleri uçak yolculuğu yaparken yıldızları göremememizin bir diğer sorumlusu ise Ay. Gökyüzünü, uzaktaki yıldızların parıltısını yok edecek kadar aydınlatabiliyor. Elbette bu durum genellikle dolunay gibi zamanlarda çok daha belirgin oluyor.
Pencere koltuğunu kapmış olsak bile kabinin minicik penceresi çok kısıtlı bir görüş alanı sağlıyor. Eğilip yukarı doğru bakmaya çalışsak bile tam olarak istediğimiz görüş açısına ulaşmamız neredeyse imkânsız.
Bu yüzden diğer faktörleri saymasak bile oturduğumuz yerden ve uçağın küçük penceresinden yıldızlara bakmak fiziksel olarak pek mümkün olmayabilir.
Yorumlar (0)