Büyürken öğrendiğimiz ilk şeylerden biri, telefon numaramızdı. Yeterince yaşınız varsa eski zamanlarda telefon numaralarının başında harfler olduğunu da hatırlıyorsunuzdur.
Sahiden, ne anlamı vardı o harflerin? Neden günümüzdeki gibi sadece sayılardan oluşmuyordu? Aslında o harfler, bir şeyi temsil ediyordu. Ne olduğuna birlikte bakalım.
1930’larda başlayan sisteme göre eski telefonlardaki harfler, telefon numarasının ilk iki hanesine denk geliyordu. Harfleri yaşadığınız şehrin bölgesini temsil ediyordu aslında.
Mesela İsranbul’daki Beyoğlu semti için, telefon numaralarının başına “B” harfi eklenirdi. Bu harfler sayesinde telefon operatörleri, abonelerin bulunduğu semti daha kolay tanıyordu.
Telefon hatlarının sayısı arttıkça ve telefon numaraları daha karmaşık hâle geldikçe telefon şirketleri, numaraları tamamen sayısal yaptı. Zaten 1970’lerde otomatik telefon santralleri yaygınlaştı ve böyle bir uygulamaya da gerek kalmadı.
Hatta insanlar değişime direnç göstermek için protestolar düzenlediler, komisyonlar kurdular ancak yine de değişime gidildi.
Ne dersiniz, sizce o zamanlardaki telefon numaraları daha mı kişisel ve güzelmiş yoksa kafa karıştırmayıp yalnızca sayılardan oluşması mı daha iyi?
Yorumlar (0)