Bizler, gökyüzüne bakarken yalnızca yıldızları görebiliyor olsak da göremediklerimiz, gördüklerimizden çok daha fazlasını anlatıyor.

Baktığımızda göremediği bu güzellikleri ise biz de uyduların çektikleri fotoğraflar sayesinde görebiliyoruz. Peki bu uydular, uzayın derinliklerini nasıl fotoğraflayabiliyor?

Evren, bu denli karanlık köşelere sahipken, nasıl oluyor da bir uydu, elimize tonla fotoğraf verebiliyor? Cevabını veriyoruz!

Uydular, sadece Dünya’yı değil; yıldızları, galaksileri ve evreni de gözlemliyor.

Bu çekim süreci ise sanıldığından çok daha karmaşık bir süreci kapsıyor. Öncelikle uyduların, uzaydaki görevlerinin bulundukları yörüngeye göre değişiklik gösterdiğini bilmemiz gerek.

Dünya yüzeyine yakın Alçak Dünya yörüngesi (LEO), genellikle hava durumu, tarım ve askeri amaçlı gözlem yapan uydular için kullanılıyor. Jeostatik yörünge (GEO) ise Dünya’nın dönüş hızıyla senkronize hareket ediyor. Böylece sürekli aynı bölgeyi gözlemleme şansı yakalıyor.

Bir de derin uzay yörüngesi var. Bu da uzayın derinliklerini görüntüleyebiliyor.

Her uydu, bulunduğu bölgeye göre özel olarak tasarlanıyor.

Uzaydaki bir uydunun fotoğraf çekmesi, aslında ışıkla yapılan bir veri toplama işlemidir. Ancak bu işlem, Dünya’dakinden farklı koşullarda ve çok daha gelişmiş teknolojilerle gerçekleşiyor.

Uydular, uzayı gözlemlemek için devasa optik sistemlere sahip teleskoplar kullanıyor. Bu teleskoplar sadece görünür ışığı değil, kızılötesi, morötesi ve x-ışını da kullanıyor. Bu sistemler, ışığı aynalar yardımıyla toplayarak odak noktasına yönlendiriyor.

Toplanan ışık, CCD (Charge-Coupled Device) veya CMOS gibi sensörlere düşer.

Bu sensörler, gelen ışık parçacıklarını elektrik sinyallerine dönüştürür. Daha sonra bu sinyaller, dijital verilere çevrilerek işlenir. Yani uydular “fotoğraf çekmekten” ziyade, ışığı ölçerek görsel veri oluşturmuş oluyor.

Uzayda ışık kirliliği olmadığı için çok uzak ve soluk cisimlerin görüntülenmesi de kolaylaşıyor. Sabit bir hedefe de saatlerce odaklanabilen uydular, daha fazla ışık toplayarak daha detaylı görüntü elde edebiliyor.

Bu fotoğraflar, direkt Dünya’ya iletilmiyor.

Öncelikle bu veriler toplanıyor, daha sonra belirli zaman aralıklarında dijital veriye dönüştürülüyor. Bu veriler, radyo frekanslarıyla Dünya’daki yer istasyonlarına gönderiliyor. İşlenen verilerde gürültüler temizlenerek bizim de görebildiğimiz görüntüler ortaya çıkmış oluyor.

Evrenin ne kadar derin ve büyük olduğunu bizlere gösteren fotoğraflar, insanoğlunun bilgiye ulaşabilmesini de büyük oranda kolaylaştırmış teknoloji mucizesidir.

Uzayla ilgili diğer içeriklerimiz: