En son bir örümceğin insanı öldürmesi vakası, 1981’de kayıtlara geçti. Bunun yanı sıra örümcekler pullu, yapışkan, fazla tüylü de değiller. Tüm bunlara rağmen neden onlardan korkuyoruz? Cevabı, tahmin ettiğinizden çok daha eskiye dayanıyor.

İnsanlar olarak birçoğumuz böceklerden korkuyoruz. Hatta bazılarımız için düşüncesi bile dayanılmaz olabiliyor, fobiye dönüşüyor.

Düşününce böcekler; hayvanlara kıyasla çok daha küçük ve bize zarar verme potansiyelleri de yok. Buna rağmen inanılmaz bir tiksinti ve ürperti duyuyoruz. Bu ilginç durumun bilime göre sebebini açıklayalım.

Örümceklerden korkmak, genetik bile olabiliyor.

Örümcek türlerinin sadece %0.05’i insanlar için potansiyel tehlike taşıyor. Bu türler de genellikle Avustralya ve Güney Amerika’da. Hâl böyleyken örümcek korkusunun nereden gelebileceği merak konusu.

Örümcek korkusunun genetik olup olamayacağını araştıran bir grup İsviçreli ve Amerikalı bilim insanı, ikizleri inceledi. Tek yumurta ikizlerinden biri örümceklerden korkuyorsa diğerinin de korkma olasılığı olduğunu buldu.

Ancak tabii ki örümceklerden korkmamızın ardında genetikten fazlası var.

Avrupalılar, örümceği Kara Veba ile eşleştiriyordu.

Orta Çağ’da Avrupalılar, örümceklerin Kara Veba’yı yaydığını düşünerek onlardan korkuyordu. O dönemlerde, Avrupa dışındaki kültürlerde örümceklerden korkma gibi bir şeyin söz konusu olmaması da bu gerçeği destekliyor.

Ama bu da yetmez. Çok daha eskiye gitmemiz gerekiyor.

İnsanlar eskiden daha fazla, tehlikeli örümceklere maruz kalıyordu. Örümcek korkusunun da bu evrimsel kökenlerden geldiği tahmin ediliyor.

Eski dönemlerdeki insanlar, yaşam şartları gereği böceklerle daha fazla temas hâlindeydi. Özellikle karadul gibi örümcekler, çok zehirliydi. Örümceklerden korkan ve hızlı tepki veren insanlar, daha uzun yaşayabilirdi.

Yani örümceklerden korkmak, o dönemler için avantajlı bir şeydi. Günümüzde ise örümcekler artık pek de tehlikeli olmadıklarından anlamsız bir kaldı. Yani evrim sürecinde avantaj, dezavantaja dönüştü de diyebiliriz.

İlginizi çekebilir: