Kuzey Kore; yasaklamalarıyla, kısıtlamalarıyla, sansürüyle bilinen bir ülke. Vatandaşlarının neredeyse kendilerine ait bir dünyaları var ve diğer ülkelerde olup bitenden habersizler.
Hatta dünyanın geri kalanında yaygın bir şekilde satın alınan, ticareti yapılan ürünlerin bir kısmına erişimleri bile yok. Gelin, bu ürünlerden bir kısmına göz atalım…
Coca-Cola, McDonalds, Starbucks, KFC gibi batı menşeli yeme-içme markaları Kuzey Kore’de yok. Zaten batılı ürünlerin de birçoğu yasak ve ülkeye sınırlı olarak sokuluyor.
Lüks alkoller, Rolex gibi lüks saatler, Ferrari gibi lüks otomobiller, PlayStation veya MacBook gibi lüks elektronik cihazlar, Gucci gibi lüks moda mağazaları, Dior gibi pahalı kozmetik ürünleri markaları…
Bunlar gibi lüks ürünlere ve markalara karşı yaptırımlar uygulanıyor. Bu nedenle dünyada yaygın olarak satın alınan ve kullanılan markalar Kuzey Kore’de pek bulunamıyor.
Kuzey Kore’de pornografik içeriklerin üretimi, bulundurması ve satılması kesinlikle yasak ve ticaretini yapmayı bırakın yalnızca izlediğinizde bile ağır cezalarla karşı karşıya kalabilirsiniz.
Ülkede; başka ülkelerin dergileri, kitapları, gazeteleri satılmıyor. Hatta yabancı yayınlara ulaşmak veya satın almak halk için yasak ve cezai yaptırımları var.
Kuzey Kore’de din özgürlüğü diye bir şey yok. Dinî inançlarla ilgili metinlere, kitaplara, materyallere rastlayamazsınız çünkü hem satışı hem de bulundurması yasak.
Kuzey Kore’de haritalar, diğer ülkelerle ilgili bilgi veren kitaplar ya da seyahat rehberleri; halk dış dünya hakkında bilgi edinmesin diye yasaklanmış durumda.
Kuzey Kore vatandaşı olan kadınların birçoğu, çok eski zamanlarda kullanılan tekrar yıkanabilir kumaş pedleri kullanıyor. Dünyanın geri kalanında yaygın olarak kullanılan tek kullanımlık pedler çok pahalı olduğu için sadece elit kesim ulaşabiliyor.
Kuzey Kore’de özel mülkiyete sahip olmak çok sınırlı olduğundan mülkiyete ait araç kullanımı epey nadir. Yalnızca üst düzey hükûmet yetkilileri ve ordunun araçlarını görebilirsiniz.
Ülkede satılan arabaların birçoğu devlet tarafından ithal ediliyor ve fiyatları çok yüksek olduğu için vatandaşların araba satın alması imkânsız hâle geliyor.
Kuzey Kore’ye yabancı ülkelerden gelen eğitim kitaplarının ve materyallerinin satışı yasak. Özellikle batı ülkelerinin eğitim sistemine ait materyallerden fazlaca kaçınıyorlar.
Kuzey Kore’de prezervatiflerin resmi olarak satışı yasak değil fakat ülkede prezervatif bulmak neredeyse imkânsız. Doğum kontrolüyle ilgili bilgi epey sınırlı olduğundan prezervatifler, halk arasında pek bilinmiyor ve satışı yapılmıyor. Hatta bazı iş insanları, prezervatifleri Çin’den getirebiliyor.
Yorumlar (0)