ABD, 1958 yılının Mayıs ayında, bir proje fikriyle ses getirdi. Bu proje, Ay’da nükleer bir bomba patlatmak üzerineydi.
Peki ABD neden böyle bir şey hedefledi?
Amaç, Ay’da bir nükleer patlamanın etkilerini belirlemek ve böyle bir patlamanın, dünyadan nasıl görünebileceğini bulmaktı. Hava Kuvvetleri ise bu projeyi başlatmadan önce, Ay’da nükleer bir bomba patlarsa neler olacağını sorgulamak için bilim insanlarına ulaştı.
Çünkü Hava Kuvvetleri, Ay’daki bir nükleer patlamanın Dünya’dan görülebileceğinden emin olmak istiyordu. Bu projeyle de dünyaya, ABD’nin Sovyetler Birliği’nin önünde olduğu gösterilmek isteniyordu.
Bu araştırma ekibinin başına, Leonard Reiffel geçti. Ayrıca Reiffel’in araştırma ekibinde, Chicago Üniversitesi’nden bir yüksek lisans öğrencisi vardı. Bu öğrenci, Carl Sagan’dı.
Sagan, gerekli hesaplamaları yapmakla görevliydi ve tüm araştırmacılar, bir yıla yakın bir süre bunun üzerinde çalıştıktan sonra Haziran 1959’da raporlarını sundular.
Aslında bu projenin çok sayıda destekçisi vardı ancak Ay’ı, termonükleer silahlarla patlatmanın da bazı önemli riskleri vardı. Örneğin patlama, Ay’ın yüzeyini sonsuza kadar değiştirecek devasa bir krater bırakacaktı.
Yine bu patlama, halkın büyük bir tepkisini de alacaktı. Fakat bilim insanları tüm bunlara rağmen olası bazı avantajlar da gördüler. Bu bombalama sayesinde Ay’ın iç yapısı ve kimyası hakkında bilinmezler açığa çıkabilirdi.
Ancak dediğimiz gibi ABD, projeden vazgeçti. Fakat aynı dönemde Sovyetlerin de benzer çalışmalar yaptığından habersizdi. Sovyetler de E-4 Projesi ile aynı hedefi koymuşlardı. Neyse ki sonunda Sovyetler de bu fikirlerinden vazgeçtiler ve Ay, âdeta yok olmaktan kıl payı kurtuldu.
Yorumlar (0)